Okul Kaydı

Okula kayıdı buradan yapıyorsunuz.Sonra Öğrenci alımları forumunda bir grup seçiyorsunuz...

Kayıt için;

-Ad
-Soyad
-Örnek Rp

Örne Rp önemli arkadaşlar! Çünkü rp'ye göre sınıf seviyenizi belirleyeceğim...

-Ad: Avril
-Soyad:Lavigne

-Örnek Rp: Başka bir sitedeki RP'm

Kahretsin...

Avril yüzündeki yarayı yeni farketmişti, evet yeni... Bu yaranın anlamını sanırım biliyordu. Babasına söylemesi gerekiyordu. Çünkü bu yara muggle olmanın bir göstergesiydi. Annesi muggle'dı ve trafik kazasında ölmüştü. Belki bu yara annesi yüzünden çıkmıştı, olabilirdi...

Avril apar topar baykuşhaneye gitti. Bir elinde mendil, bir elinde tüylü uzun bir kalem...

Kendini toparlayarak yazmaya başladı...


Sevgili Baba,

Uzun süre geçti görüşmeyeli, biliyorum. Burası çok güzel ama sanırım benim çok kötü bir sorunum var, yüzümde bir muggle yarası çıktı. Bu ne demek oluyor? Gittikçe muggle mı oluyorum baba? Bunun olmasına kessinlikle izin vermeyeceğim. Çünkü ben sihir yapmayı seviyorum baba, senin gibi olmak istiyorum... Bana en yakın zamanda cevap ver. Ben bu konuyu Ravenclaw sınıf başkanıyla ilk olarak konuşacağim...
Teşekkürler,

Avril


Avril 1 saat kadar orada bekledikten sonra, siyah, büyük bir baykuş ona doğru geldi, evet o babasının baykuşuydu. Görünce çok sevinmişti ve hemen ağzındaki mektubu aldı...


Sevgili kızım Avril,

Bu konuda hiçbir bilgim yok. Ama araştıracağıma söz veriyorum. Burada hayat çok zor, bu yzüden sana yazamayabilirim, sakın korkma, ama bana bir söz vermeni istiyorum. Sakın o yarayla oynama, çünkü eğer oynarasan gittikçe muggle olabilirsin. Şimdilik benim işim var, bakanlığa gidiyorum.

Sevgiler,

Baban.


Avril nu mektubu okuduktan sonra hayal kırıklığına uğtemıştı. Tek çağresi Clem. di... Bu yüzden koşarak Ladies Of Hogwarts Room'a gitti.

-Advanessa anne
-Soyadhudgens
-Örnek Rp Başka bir sitede yaptğım rp

Hermonie Vanessanın odasından aldığı gizemli kitabı yatağının üstüne koydu..Yatağının üzerinde bulunan bir sürü yastık vardı..Birkaç tanesini çekti..Desenli pikesinin üzerine yavaşça oturdu..Kitabını kucağına aldı..Yavaşça kitabınkapağını açtı..Kitabı açar açmaz gülmeye başladı..Çünkü kitabın içinde hiçbir şey yazmıyordu..Elini kitabın sayfasına dürdü.

Birden kitapta yazılar yazmaya başladı elini kitaptan çekti..Kitapta yazan tüm yazılar silinmişti.Kitabın sayfasına tekrar elini sürdü..İçindeki yazınları okumaya çalıştı..Ama okuyamadı çünkü dil yılan diliydi..Kitabın içine adını yazdı ..Büyük bir ışık çıktı..Odasına yaklaşan kardeşi ecenin sesini duydu..Kitabı hızlaca kapatıp yatağınaltına koydu..Hemen önüne ödevlerini çıkardı..Kardeşi İÇeri girmişti..Hermonie biraz telaşlı ve tedirgin olsada bişey farkettirmedi...


EcE Hermonie ye gülümseyerek '' hermonie nasılsın kardeşim '' diye gülümsedii''
Hermonie eceye dönerek '' iyiyim kardeşim ya sen '' dedi...Hermonienin kafaasıı kitap yzünden çok karışmıştı...Ece hermonie nin canı çok sıkılmış olduğunu anladı.. EcE Hermonie ye dönrek" ne yin var hermonie ''dedi..Hermonie kardeşine sert davranmak istemişiti...Hermonie eceye dönerek" beni yanlız bırakırmsıın ece" dedi..

Yatağına uzanarak ağlamaya başladı .Dolabından mendilini aldı..göz yaşlarını sildi..Yasstıkları ıslamıştı..

Hemen uyumak istedi...

korkunç bir rüya görüyorduu..Lord voldemort hermonie saldırıyor ama o sırada hermonie yi bir ışık bulutu büyük ir güç koruyorduu..Çığlık atarak uyandı..Kalbi hızla çarpıyordu..Masanın üstündeli suyu eline aldı içti..geldi..Çalışma masasının üzerindeki suyu almak için masaya doğru ilerledi.Suyu eline aldı ve içti..Biraz bekledi ve gözzlerini kapttı ve yatağının üzerine oturdu..Kendi kendine ''bu kitabı aldığımdan beri aynı rüyayı görüyorum ''dedi..Hermonie rüyasında onu koruyan gücün ne olduğunu düşünürken birden ablası Pelin aklına geldi.. ''tabiki ya bu benim ablam pelin den başkası olamaz ''dedi.. Yatağına uzandı uyumaya çalıştı..

Gece banyodan ''tık tık '' diye çıkan sese uyanan Hermonie .." kim bu saatte böyle sesleri çıkaran diye bakmak için odasının kapısına doğru ilerledi..

Kapıyı yavaşça açtı..Önünden kedisi Laruşha geçmişti..Hermone kedisine karşılık şirin bir tavırla '' buraya gel küçük şeytan '' diyerek kucağına aldı ve kedisinin sırtını okşamayak ''hadi odaya gdelim ''dedi. Hermonie enin kedisi tatlı bir miyavlamayla kedisini öpüp yuvasına koydu..Yatağına doğru ilerledi...Yatağın altındaki kitabı çantasına koydu..Yatağına gülerek uzandı..

Hemen uykuya daldı..

Yarım saatlik uyku ardından Hermonie uyanmıştı..Yüzünün yıkayıp üstüne ceketinei aldı ve göl kenarına doğru ilerledi..Göle doğru baktı.. Kitabı çantasından çıkardı..Büyük bir kahkahayla ''elveda'' dedi..

Kitabın üzerine bir taş bağladı ve göle atmak için salladı..Kitabı göle atmıştı......Taş ağır geldiği için üstü ıslanmış bir vaziyetteydi..

Odasına geri döndü..Kimse görmeden üstünü çıkarmak istedi..Ama kardeşi EcE Hermoniee nin üstünün ıslandığı görünce '' Hermonie sana ne oldu böyle'' diyerek güldü..

Hermonie eceye karşılık olarak '' musluğu açtım ve böyle oldu'' diyerek odasına girdi.Üzerini değiştirdi.Ve kahvaltıya inmek için hazırlandı..

yha resmen rp mi çalmışsın yha yuhh diyorum ben sen ne hakla rp mi çalıyorsun yha ağız burun dalarım valla heee

Ad : Lola Lily
Soyad : Lavigne
Örnek Rp :

Okulda ilk ayı olmasına rağmen pek fazla arkadaşa sahip olamamıştı Lola. Çünkü içine kapanık ve sessiz biriydi. Onun gibi olan pek bi insan yoktu burada. Yani sessiz ve sakin... Sıkılıyordu elbette. Böyle durmak sessiz kalıp sadece etraftakileri izlemek onun içinde sıkıcıydı. Ama kimse konuşması için zorlamamıştı onu. Aslında gerçek kimliği bu değildi. Oldukça tempo düşkünü bir kızdı. Ama böyle yabancı ortamlar onu sıkıyordu ve pek konuşma-tanışma gereği duymuyordu. Zil çalmıştı ve herkes sınıfı boşaltıyordu. Bir kaç erkek arkadaş sınıftan çıkmamışlardı. Şakalaşıyorlardı. Birisi bu tarafa bakıyordu. Etrafta kimse olmadığına göre... Lola'ya mı bakıyordu? Evet... Hemde çok değişik bakıyordu. Sanki... Sanki ondan hoşlanmış gibi... Lola bir süre ona baktıktan sonra gözlerini başka bir yöne çevirdi ve camdan dışarı bakmaya başladı.

Tekrar zil çalmıştı. Ders gerçekten çok sıkıcı geçiyor, herkes öğretmene lanetler okuyordu. Öğretmenin ders anlatması bütün günü kaplıyordu neredeyse. Paydos zili çalana kadar çocuk Lola'ya baktı. Dalmış gibi bir hali vardı. Elini başına koymuş sadece Lola'yı izliyordu. Lola ona bakıncada hemen başka yöne bakıyor, utandığını belli ediyordu. Sonunda paydos zili çaldı. Gerçekten çok sıkıcı geçmişti bugün... Kitaplarını toplarken kapıda onu bekleyen biri olduğunu farketti. Arkadaşları gitmeleri gerektiğini söylemişlerdi ama o birini beklediğini birazdan geleceğini söylemişti. Lola sınıftan çıktı. Arkasından bir ses :

"Biraz bekler misin?"

diye seslendi. Lola bir an durakladı. Arkasını döndüğünde karşılaştığı yüz hiç şaşırtıcı gelmedi. Çünkü yine o çocuktu. Bunun olacağı belliydi. Belli ki ondan hoşlanmıştı ve bir şeyler yapıp yapamayacaklarını soracaktı. Lola bu tür şeyleri hep yaşardı. Bu yüzden pek şaşırdığı söylenemezdi...

"Tabii. Seni dinliyorum..."

Çocuk bir an yutkundu. İlk kez konuşuyordu çünkü Lola ile. Lola'da onunla. Ama yeni mi farketmişti ki Lola'yı? Hiç bakmamışmıydı? Belki de dikkat etmemişti. Zaten bu aralar çok meşguldü basket maçları ile... Okulda ağızdan ağıza dolaşıyordu meşurluğu... Baskette ki başarıları, kupaları, madalyaları...

"B-ben... Iıı..."

"Gitmem gerek biraz çabuk olursan..."

"..."

"Görüşürüz!.."

Lola'nın acelesi vardı ve çocuk bir kelime bile söyleyememişti. Koşarak merdivenlerden indi. babası aşağıda onu bekliyordu. Annesiyle babası ayrıydı Lola'nın. Bu yüzden bir hafta annesinde, bir hafta babasında kalıyordu. Bu gün pazartesiydi ve babasında kalacaktı. Ona koştu ve sıkıca sarıldı. Uzun siyah Jipe atlayıp eve gittiler. Tabii daha adını bile öğrenemediği çocukta aklındaydı.

Sabah her zaman ki gibi şöför tarafından okula bırakıldı Lola. Arabadan indiğinde ilk o çocukla karşılaştı. Neredeyse çarpıyorlardı birbirlerine. Biran göz göze gelmişlerdi. Bir süre böyle kaldılar. Ama daha sonra o lanet olasıca ses... Zilin sesiyle ikiside şöyle bir sarstılar kendilerini. Daha sonra çocuk Lola'ya yol verdi. Arkasından da kendisi girdi sınıfa... İlk ders yine çok basit geçmişti. Yine dünkü son ders gibiydi her şey. Yine bakıyordu. Yanında ki arkadaşı onu dürttü ve :

"Dougie!.. Hoca sana bakıyor..."

dedi. Lola bunu duymuştu. Demek adı Dougie'ydi. İlk ders bitti ve yine tenefüs zili. Ne kadar monotondu hayat... Bunu bir an önce değiştirmesi gerekiyordu...